Ze zit geheel alleen in een kamer.
Ze zit alleen in een kamer… Ze snoept… En ze kijkt. Naar zichzelf. Naar hoe hij haar ooit heeft geschilderd. Haar eerste echtgenoot en haar grote liefde: Peter Paul Rubens. Een schilderij dat enkel en alleen voor haar ogen bedoeld is omdat de buitenwereld het nooit zou begrijpen. De buitenwereld zou er enkel naar kijken en zich dan meteen een mening vormen. Maar niemand zou verder kijken. Niemand zou het schilderij echt zien. Niemand zou het verhaal achter het schilderij zien en de liefde ervaren.
Ze zit geheel alleen in een kamer: Helene Fourment. Ze snoept. Ze vertelt. En ze kijkt. En wij luisteren. En kijken met haar mee. Naar haar leven. Naar haar liefde. Allemaal gevangen door die wereldberoemde kunstenaar op wereldberoemde doeken.
Anne Mie Gils is Helene Fourment in deze intrigerende voorstelling van het team achter de succesmusical “Lelies”: Allard Blom, Sam Verhoeven en Martin Michel. Brent Pannier neemt de overige rollen voor zijn rekening. De voorstelling wordt begeleid door een vierkoppig live orkest.
“Een musical over wie?”
“Helene Fourment.”
“Wie is da?”
“De tweede vrouw van Rubens.”
“Aah…”
Bij Judas TheaterProducties kiezen we wel vaker minder voor de hand liggende thema’s.
Wie maakt er nu een musical over een moordende bisschop of over een zwarte activiste in een bananenrokje?
Wie maakt er nu een musical over Helene Fourment?
Wij dus.
“De Muze Van Rubens” vertelt het verhaal van de tweede vrouw van één van de belangrijkste figuren uit de Antwerpse geschiedenis: Peter Paul Rubens.
We zijn dan ook zeer blij met de medewerking van de Stad Antwerpen, het Rubenshuis en cultuurschepen Philip Heylen.
Deze musical wordt geen geschiedenisles, maar geeft een boeiende kijk op het leven van de vrouw die 10 jaar getrouwd was met de grootmeester.
Een huwelijk dat gearrangeerd werd, maar waar wel degelijk sprake was van liefde. Pure liefde.
Het is fijn om nieuwe voorstellingen te mogen maken. “De Muze Van Rubens” is de vijfde musicalcreatie van Judas in evenveel jaar en we zijn trots op de erkenning die we ondertussen hebben gekregen. Wij hopen dat ons verhaal nog lang niet is uitverteld en dat we nog veel mensen kunnen plezieren en ontroeren met onze voorstellingen.
(Sam Verhoeven)
